وزير خارجه وقت رژيم صهيونيستي بلافاصله اين کار را تحريک آميز خواند و گفت: عبور کشتيهاي جنگي ايران از سواحل اسرائيل مسألهاي است که سالهاست رخ نداده و نشان ميدهد که اعتماد به نفس ايرانيها هر روز بيشتر ميشود و من متأسفم که جامعه بينالمللي واکنشي به اين اقدامات تحريک آميز نشان نميدهد.
به گزارش خبرنگار گروه سياست خارجي
خبرگزاري فارس، ماموريت در مصر براي ديپلماتي که در يکي از سرنوشت سازترين و پرحادثهترين مقاطع کشور تاريخي مصر و منطقه و همزمان با بيداري اسلامي، سکان نمايندگي ايران در قاهره را بر عهده داشته است؛ ميتواند بسيار پرخاطره باشد. خاطرات مجتبي اماني رئيس سابق دفتر حفاظت منافع ايران در قاهره ابعاد مختلفي را در بر ميگيرد. وي خاطرات اجتماعي، سياسي، اقتصادي، فرهنگي، مذهبي، امنيتي، رسانهاي و ... خود را در قالبي داستاني روايت ميکند.
گروه سياست خارجي
خبرگزاري فارس اقدام به انتشار خاطرات وي کرده که سي و دومين بخش آن از نظر خوانندگان ميگذرد.
***
در اوج روزهاي انقلاب مصر يعني اواخر بهمن 1389بود که از تهران خبر دادند 2 ناو جنگي ايران قصد دارند از کانال سوئز عبور کنند. ماموريت آنها يک تمرين آموزشي بود و قصد داشتند بعد از عبور از کانال سوئز در بنادر سوريه پهلو بگيرند. به شکل عمومي، عبور کشتيهاي جنگي از کانال سوئز مشکلي نداشت. براساس قوانين مصر، عبور کشتيهاي جنگي کشورها از کانال سوئز به شرط آن که در حال جنگ با مصر نباشند، آزاد است.
شرايط منطقه در زمان عبور کشتيهاي جنگي کشورمان بسيار ويژه و حساس شده بود. حکومتهاي کشورهاي مهم شمال آفريقا که وابستگي عميقي به آمريکا داشتند متزلزل شده بودند. حکومت تونس سقوط کرده بود و حکومت مصر نيز در آستانه سقوط بود. در اين شرايط عبور اين کشتيها از کانال سوئز، پيامهايي از اقتدار ايران را به کشورهاي منطقه و جهان ميرساند که خوشايند برخي کشورها نبود. مصر مبارک از هم فروپاشيده بود و صهيونيستها نگران همراهي ايران و مصر بودند.
وقتي اين درخواست از ايران رسيد، براساس روش معمول، طي يادداشتي از وزارت خارجه مصر و با ارسال مشخصات کشتيها، خواستار صدور مجوز شديم. وضع اداري مصر عادي نبود که بتوانيم موضوع را به سرعت پيگيري کنيم. در زماني که منتظر پاسخ طرف مصري بوديم، ناگهان خبري به نقل از سايتهاي صهيونيستي منتشر شد که در آن آمده بود مصر با عبور کشتيهاي جنگي ايران مخالفت کرده است. ميدانستم در پس پرده اين شايعه صهيونيستي، خباثتي نهفته است، صهيونيستها ميخواستند با پيش دستي در اين موضوع به جهان و مصر القاء کنند که مصر به دليل امضاي قرارداد کمپ ديويد و به اين علت که ايران و اسرائيل در حالت مخاصمه هستند، نبايد به اين کشتيها اجازه عبور دهد.
بلافاصله از طرف نمايندگي با وزارت خارجه مصر تماس گرفته شد و آنها گفتند مجوز درخواستي در مسير اداري قرار دارد و طي ساعتهاي ديگر مجوز را صادر خواهند کرد. آنها ميگفتند چون کشتيها جنگي هستند، بايد ارتش مصر مجوز آن را صادر کند که البته نکته درستي بود. مجوز عبور کشتي و يا هواپيماي نظامي و جنگي بايد از سوي ارتش هر کشور تاييد و صادر شود.
وقتي خبر شبکههاي صهيونيستي را به اطلاع مسئولين وزارت خارجه مصر رسانديم، آنها گفتند چنين موضوعي حقيقت ندارد. از آنها خواسته شد که به گونه اي اين موضوع را تکذيب کنند. فرداي آن روز يک منبع آگاه مصري اعلام کرد مصر بر اساس قوانين جاري به عبور کشتيهاي جنگي ديگر کشورها به شرط عدم وجود جنگ بين مصر و آن کشورها مجوز عبور خواهد بود.
مسئول پيگيري امور مجوز عبور، آقاي محمود صادقي، نفر دوم و رايزن نمايندگي بود که با حساسيت و جديت آن را پيگيري ميکرد. در همين وضع من مجبور شدم براي امر مهمي چند روز به ايران بيايم و بار مسئوليت به طور کامل به ايشان سپرده شد. ساعتهاي پاياني پنج شنبه 28 بهمن از مصر عازم تهران شدم و روز يکشنبه اول اسفند به قاهره برگشتم، اما در همين مدت به علت حساسيت موضوع با يکديگر ارتباط تلفني مستمر داشتيم.
وزارت خارجه مصر در ارسال پاسخ تاخير داشت. مسئول مربوطه در وزارت خارجه مصر ميگفت موافقت شفاهي عبور اين کشتيها از سوي ارتش مصر صادر شده، ولي هنوز به صورت کتبي به وزارت خارجه ابلاغ نشده است. ميدانستم شرايط خاص مصر موجب اين تاخير است. بازي سياسي – اطلاعاتي عوامل صهيونيستي و سعودي در درون مصر نيز از نظر دور نبود.
در اين بين تلويزيون العربيه نيز که توسط سعوديها اداره ميشود نيز به ميدان آمد و شايعه صهيونيستها را تکرار کرد. در همان حين دائماً اخبار ضد و نقيضي منتشر ميشد که برخي حاکي از عبور کشتيها و برخي ديگر از لغو برنامه و بازگشت کشتيها به درياي عمان خبر ميداد!
با مشورت با دوستان به اين جمع بندي رسيديم که طولاني شدن روند اخذ مجوز به ضرر ماست و موضوع براي ما حيثيتي شده بود. کشتيهاي جنگي ما در فاصلهاي در آبهاي بينالمللي درياي سرخ لنگر انداخته بودند و منتظر اعلام مجوز بودند. وزارت خارجه مصر نيز حرف خودش را تکرار ميکرد، "مجوز توسط ارتش صادر شده، ولي هنوز ابلاغ نشده و بايد منتظر بود". بالاخره بعد از دو روز، وزارت خارجه مصر دوباره اعلام کرد که تا چند ساعت ديگر شماره مجوز را اعلام خواهد کرد.
وضع بدي شده بود. نميخواستم به هر دليلي هرچند با توجيه شرايط خاص و بحراني مصر، عبور اين کشتيها منتفي شود که در واقع تاييد صحت شايعهاي بود که صهيونيستها و شبکه العربيه تبليغ ميکردند و به شدت پيگير آن بودند که با ممانعت از عبور اين دو کشتي به حيثيت ما لطمه بزنند. از طريق تهران به ما اطلاع داده شد که مزاحمتهايي براي کشتيها در درياي سرخ متصور است و درخواست تسريع در دريافت مجوز را داشتند و گفتند چند شناور زير سطحي مشکوک از زير کشتيها عبور کردهاند. آنها انتظار بيش از اين را در درياي سرخ مصلحت نميدانستند. تامل بيش از اين را جايز ندانستيم. شرايط بسيار حساس شده بود و در واقع در معرض هجوم رسانهاي و تبليغاتي صهيونيستها و فشار آنها و عوامل منطقهاي شان براي ممانعت از عبور اين دو کشتي قرار داشتيم و عقب نشيني به نفع صهيونيستها بود. بر همين مبنا و بنا بر تصميمي انقلابي و بر اساس آخرين گفته وزارت خارجه مصر، با تهران تماس گرفتيم و از طريق تهران به فرمانده کشتيها اعلام شد که به سوي دهانه کانال حرکت کنند تا از آنها شماره مجوز خواسته شود. ميدانستم هر بوروکراسي که مانع ابلاغ اين شماره مجوز شده باشد و هر بازي صهيونيستي و آمريکايي که در جريان باشد، وقتي که اين کشتيها در دهانه کانال قرار گيرند، بالاخره مقامات مصر مجبور خواهند شد که شماره مجوز عبور را به آنها اعلام کنند. استناد ما هم به سخن مسئول وزارت خارجه مصر و قوانين موجود بود.
با کاپيتان صحبت کردند و او حرکت کرد. کشتيها در هنگام نزديک شدن به دهانه کانال اخطار گرفتند که مجوزشان را اعلام کنند و کاپيتان اعلام کرد که داراي مجوز است. در حين همين گفتوگوها، کشتيها کاملاً در مکاني قرار گرفتند که ديگر امکان برگشت آنها سخت شده بود. بالاخره با چند ساعت توقف در اين مکان، مجوز عبور کشتيها به آنان اعلام شد و اين کشتيها در شامگاه اول اسفند 1389يعني هشت روز بعد از سقوط مبارک از کانال سوئز عبور کرده و وارد درياي مديترانه شدند و پس از طي مسير خود، در بندر لاذقيه سوريه پهلو گرفتند.
ليبرمن وزير خارجه وقت رژيم صهيونيستي بلافاصله اين کار را تحريک آميز خواند و گفت: عبور کشتيهاي جنگي ايران از سواحل اسرائيل مسألهاي است که سالهاست رخ نداده و نشان ميدهد که اعتماد به نفس ايرانيها هر روز بيشتر ميشود و من متأسفم که جامعه بينالمللي واکنشي به اين اقدامات تحريک آميز نشان نميدهد. جامعه بينالمللي بايد بداند که اسرائيل نميتواند تا ابد اين کارها را ناديده بگيرد.
صهيونيستها، يکي از دلايل وحشت خود را اين موضوع ميدانستند که اين نخستين بار از زمان وقوع انقلاب اسلامي است که دو ناو جنگي ايران از کانال سوئز عبور کرده و وارد مديترانه ميشوند. (برخي از اخبار ديگر اين رويداد مهم در پي نوشت آمده است)
بر اساس پيشنهادي که از سوي نمايندگي داده و توسط فرماندهي ارتش استقبال شد و به فرمانده کشتي ابلاغ شده بود، اين ناوها در هنگام عبور از کانال سوئز طي مراسمي بر روي عرشه کشتي به شهداي انقلاب مصر اداي احترام کردند که انعکاس خبري گستردهاي به سود انقلابيون مصري داشت.
عبور اين دو کشتي جنگي در اين شرايط حساس از کنار مرزهاي رژيم صهيونيستي که براي اولين بار در تاريخ بعد از انقلاب اسلامي رخ ميداد، اثرات بسيار زيادي براي قدرت و اقتدار کشورمان داشت. شايد زماني ديگر درباره گفتوگوهايي که در اين چند روز بين مسئولين نمايندگي با مسئولين مربوطه در تهران و فرمانده کشتي انجام شد و ترفندهايي که بکار گرفته شد، خاطراتي را بيان کنم که در حال حاضر ميسر نيست.
ضميمه:
فيلم عبور کشتيها و سخنان دريادار سياري در اين باره و تحليل رسانههاي بيگانه در آن زمان
- شبکه خبري پرس: ناوهاي ايراني با عبور از کانال سوئز وارد آبهاي مديترانه شدند. اين نخستين بار پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي ايران است که ناوهاي رزمي ايران از اين کانال عبور ميکنند. عبور دو ناو ايراني از کانال سوئز در شرايطي صورت ميگيرد که شوراي نظامي مصر پس از سرنگوني حسني مبارک با عبور رزم ناوهاي ايراني از اين کانال موافقت کرده است. دو شناور نيروي دريايي، حامل کشتي پشتيباني و سوختگيري 33 هزار تني "خارک"، و ناوچه 1500 تني "الوند" ميباشند. ناو خارک 250 خدمه دارد و مي تواند سه هلي کوپتر حمل کند و ناوچه الوند نيز، مجهز به اژدر و موشکهاي ضدکشتي است.
- روابط عمومي نيروي دريايي ارتش، هدف از اعزام ناو گروه نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي به آبهاي آزاد را (درياي مديترانه) تحکيم روابط دوستانه و اعلام پيام صلح و دوستي اعلام کرد. رزم ناوهاي نيروي دريايي جمهوري اسلامي ايران پس از انقلاب به علت کارشکني دولت حسني مبارک امکان حضور در آبهاي درياي مديترانه را نداشتند.
- شبکه خبري بي
بي
سي با انتشار خبر ورود ناوهاي جنگي ايران به کانال سوئز به انعکاس اين خبر پرداخت و نوشت: اين اولين بار پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران در سال 1979 است که ناوهاي ايران از کانال سوئز عبور ميکنند.
- شبکه خبري الجزيره نيز خبر ورود ناوهاي ايران به کانال سوئز را اعلام کرد و گفت: اين ناوها اولين بار از زمان پيروزي انقلاب اسلامي است که از اين آبراهه عبور ميکنند.
- شبکه خبري العربيه هم که معمولاً رويکردي ضد ايراني دارد، به بازتاب ورود ناوهاي جنگي ايران به کانال سوئز پرداخت.
- خبرگزاري فرانسه نيز اعلام کرد که ناوهاي ايراني وارد کانال سوئز شدهاند و تاکيد کرد که اين اقدام از سوي مقامات رژيم صهيونيستي "تحريک آميز " ارزيابي شده بود.
- خبرگزاري انگليسي رويترز در خبري نوشت که ناوهاي جنگي ايران امروز سه
شنبه ساعت 5:45 صبح وارد کانال سوئز شده و در راه درياي مديترانه هستند.
- پايگاه خبري راديو آزاد اروپا همچنين با انتشار خبر عبور ناوهاي ايراني از کانال سوئز بر اين نکته تاکيد کرد که اين براي نخستين بار است که کشتيهاي جنگي ايران از آبراهه سوئز عبور ميکنند.
- همچنين روزنامه نيوزيلندي دامينيون پست در شماره امروز سه شنبه خود عبور کشتيهاي ايران از کانال سوئز پس از 30 سال را واقعهاي مهم دانست و نوشت: عبور کشتيهاي ايران از کانال سوئز ورود قدرتي ديگر به منطقه مديترانه محسوب ميشود.
دامينيون پست نيوزيلند در ادامه تاکيد ميکند که اجازه عبور به ناوهاي جنگي ايران از کانال سوئز خود نشان دهنده جهت گيريهاي انقلاب مصر و سمت و سوي آن است.
اين روزنامه در ادامه با تاکيد بر اينکه حضور کشتيهاي ايراني به معناي ورود قدرتي ديگر به منطقه مديترانه است، آورد: قطعاً اين موضوع خطري براي نيروهاي اسرائيلي و آمريکايي در منطقه محسوب خواهد شد.
به نوشته اين روزنامه نيوزيلندي، حضور ناوهاي جنگي ايران در درياي مديترانه ميتواند شرايط ايده آلي را براي اين کشور در منطقه به وجود آورد.
انتهاي پيام/